Przychodzi baba do lekarza

Jest rano. Budzi mnie niesamowicie gorąca noc. Czy to już lato? Czy mi się tylko śni? Wody! Cała mokra docieram po omacku do kuchni i duszkiem osuszam szklankę. Nagle uświadamiam sobie, że za oknem jest minus pięć i coś mi się z tą upalną nocą nie zgadza.

tumbrl

Rano wszystko staje się jasne: UMIERAM. Pocę się jak po killerze z Ewką, chociaż nie jestem w stanie kiwnąć palcem. Moje mięśnie odmawiają mi posłuszeństwa a zamiast gardła mam Saharę. Nie no, dziś nie wstaję z łóżka.

Pół godziny starcza mi na to, aby realnie ocenić sytuację. Mogę spać do oporu i umierać przez następny tydzień, albo ruszyć tyłek, iść do Pana Doktra i dostać lekarstwo na całe zło tego świata. A mianowicie na anginę.

tumbrl

-Ma Pani anginę!- dumnie oświadcza doktorek. Zajrzał mi tylko w gardło. I wie! No geniusz. Nie musi mnie osłuchiwać, nie robi szczegółowego wywiadu, on to po prostu WIE.

-O nie!- wydzieram się. Z dieciństwa pamiętam, że anginę zosiłam potwornie, dwa tygodnie przybita do łóżka.

-Niech się Pani nie martwi, jutro już będzie Pani zdrowa.

 Medycyna to jednak poszła na przód. Lekarz nie musi cię badać, wystarczy rzut oka na migdałki i diagnoza gotowa. Ba! Nie dość, że wie co Ci dolega, to jeszcze powie, kiedy będziesz zdrowa! Z gabinetu wychodzę oczarowana. Oto Szaman właśnie przepowiedział mi, że właściwie nic mi nie dolega. Jakaś tam jedniodniowa anginka. Kto by się przejmował.

No a ta rosnąca gorączka i kaktus w gardle? Kto by się tym przejmował, przecież JUTRO już będę zdrowa. Wstanę rześka, pełna energii, jak nowonarodzona. Może nawet do jutra urosną mi cycki? Albo wygram w totka? Jak widać w dzisiejszych czasach nie ma rzeczy niemożliwych. Hulaj dusza, piekła nie ma!

tumbrl

Coś mi się wydaje, że do rychłego zobaczenia, Doktorku.